Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012


 Η φιλοξενία μου στο σπίτι της Παναγιώτας   

      Επιτέλους ήρθε η μέρα που θα πήγαινα στο σπίτι της Παναγιώτας. Όταν το άκουσε η Παναγιώτα ότι θα με έπαιρνε ξετρελάθηκε από την χαρά της όπως κι εγώ.
       Ξεκινήσαμε για το σπίτι της, η διαδρομή ήταν ωραία αν εξαιρέσουμε ότι είχε πολύ κρύο. Χτυπήσαμε το κουδούνι, η μαμά της άνοιξε την πόρτα  και όταν μας είδε χάρηκε τόσο πολύ, μας αγκάλιασε, μας φίλησε και είπε: καλώς τα κορίτσια μου. Μετά η Παναγιώτα μου έδειξε το σπίτι της και το δωμάτιό της. Σε λίγο γύρισε και η μεγαλύτερη αδερφή της Νικολέτα απ` το Γυμνάσιο κι ο μπαμπάς της απ` τη δουλειά. Καθίσαμε όλοι μαζί για φαγητό.
       Αφού φάγαμε πήγαμε για λίγη ξεκούραση γιατί το απόγευμα θα παίζαμε. Το απόγευμα βγήκαμε να δούμε τα σκυλάκια  Η  Σάρα  το  λυκοσκυλάκι  ήταν  πολύ  παιχνιδιάρικο   όπως  και  η  Ελίνα  το   γατάκι.
     Μετά πήγαμε για Rollers, είχε πολλή πλάκα, η Παναγιώτα έκανε χωρίς να πέφτει ενώ εγώ όλο έπεφτα. Το βράδυ ήμασταν πολύ κουρασμένες. Καθίσαμε στο τζάκι όλοι μαζί και μιλούσαμε, εκεί που μιλούσαμε εμένα και την Παναγιώτα μας πήρε ο ύπνος. Ο μπαμπάς της Παναγιώτας μας πήρε αγκαλιά και μας πήγε στο κρεβάτι.
    Την επόμενη μέρα, αφού γύρισε η Παναγιώτα από το σχολείο, φάγαμε και μετά πήγαμε στο εργοστάσιο του θείου της που φτιάχνει ελιές. Οι ελιές μου άρεσαν πολύ. Ο  θειος της Παναγιώτας μας έκανε βόλτα με το κλαρκ και ήταν πολύ ωραία. Όταν γυρίσαμε στο σπίτι  η αδελφή της μας φώναξε στο δωμάτιό της να παίξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που είχε πολύ πλάκα.
    Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα στο σπίτι της Παναγιώτας. Αυτές η δυο μέρες θα μου μείνουν αξέχαστες. Πέρασα πάρα πολύ  καλά μαζί με την Παναγιώτα και την οικογένειά της. Όλοι μου συμπεριφέρθηκαν σαν να ήμουν μέλος της οικογένεια τους.
      Παναγιώτα σε περιμένω και στο δικό μου σπίτι...